Hey vrouw hou je het nog vol?

Afgelopen weken – maanden waren bijzondere zal ik maar zeggen en nu het einde van de verbouwing in zicht is krijg ik er het zuur van, steeds mensen in huis, van alles regelen, leven met ons vieren en onze Joep in mijn kantoor begint zijn tol te eisen, maar zoeken naar oplossingen is mijn sterke kant, net als ad hoc dingen aanpakken en daar ging het fout. Mijn kracht is omdenken, zorgen en alles goed regelen, maar toen ik snel een rol vloerbedekking wilde oprollen en wegleggen ging het fout, krak au au mijn rug hoppa ik kon niet meer om hoog #@#@#@#@ zoiets riep ik. Oh man dat kwam nu echt niet uit. De pijn herkende ik niet van mijn hernia van dik 20 jaar geleden, toen ik een zeer lange tijd bedrust kreeg (dit inzicht hebben ze nu gelukkig niet meer) toen had ik een doof gevoel in mijn rechterbeen en deed mijn voet raar. Nu was het een snerpende beklemmende pijn in mijn linker bovenbeen en kont, ik wist niet waar ik het moest zoeken, dus toen Aernout thuiskwam had hij meteen door dat het menens was toen hij een huilende vrouw zag, dus pijnstillers erin en rust, nou dat valt niet mee voor een bezige drukke vrouw als mij🙄.

 Nachten matig slapen en met elke beweging dacht ik hak er maar af dat been.   Dit soort dingen gebeuren niet voor niks Een lieve collega waar ik een zoomcall mee had om onze training voor te bereiden voor maart, zei Lin neem jij wel je eigen ruimte in? Spontaan begon ik te huilen en dacht shit wat gebeurt me nu……Uh op dit moment niet, want de verbouwing en nu leven we in mijn kantoor, nergens is er even plek vrij, ja en natuurlijk neem ik dan niet de ruimte in die ik zou willen, want ja het moet wel door he……Herkenbaar? Oh man toen Nadine dat zei dacht ik echt k, verdomme ze heeft gelijk en dan baal ik nog harder want het is mijn vak om vrouwen hun ruimte te laten innemen voor zichzelf goede keuzes te maken en nu was ik er zelf ingetrapt. Het allerergste was dat Nadine heel hard begon te lachen en ik haar mega verbaasd aan zat te kijken, ja duh dat heb ik ook hoor Lin, waaaaat nee toch, ja tuurlijk wat denk je, je bent veel te streng voor jezelf Lin, oh waarop ik keihard moest lachen en we samen kromlagen van ons stomme gedoe. Ja zo noem ik het maar, want ook ik trap er nog regelmatig in en mijn collega’s ook. 

Enorm opgelucht was ik wel, want stiekem schaamde ik me wel want ik leer juist vrouwen niet meer te doen wat ik zelf deed, ja duh daar zat ik dan met Pien in die rogge (fries voor pijn in mijn rug). Heel duidelijk dat ik weer eens te streng was geweest, want veel belangrijker is natuurlijk dat je dingen gaat herkennen om ze vervolgens niet meer of anders te doen, want gelukkig mogen we ons hele leven leren.     Je lichaam geeft signalen dat je stopt of het anders moet doen   Nou ik had alle signalen gemist in mijn drukke bestaan als moeder, bouwvakker, lerares, schilder, therapeut, monteur, koffiedame, verhuizer, planner, oh ja trainer want die had ik tussendoor ook nog een paar te geven, ik had simpel weg geen tijd om mijn ruimte in te nemen, alleen als ik mijn filmpje terug draai had ik natuurlijk wel signalen gekregen van mijn lijf en mijn emoties. 

Maar waar ik met mijn auto als die een rood lampje laat zien ik naar de garage ga, had ik mijn eigen rode lampjes vakkundig uitgezet of kapot gemept, want ja dat hoort toch allemaal bij de verbouwing? Een snufje druk en stress, en je eventjes aanpassen? Een beetje heeeeel veeeeel aanpassen, waar ik me normaal heel vakkundig terugtrek in mijn kantoor, zaten daar nu juist continue mijn kids soms Aernout en onze Joep. Agelopen week was mijn kantoor en de hal de enige ruimte waar we in mochten, want begin van de week werd de vloer in de keuken en de bijkeuken vakkundig gestort door chape uit België, en toen dat net een beetje hard werd en we er zowat op zouden mogen kwam onze vloeren man de houten vloer opschuren en in de olie zetten en mochten we daar ook niet op. Dus als ik ging koken stond ik in de hal, en als ik wat was vergeten en daar heb ik met koken wel een handje van moest ik via de voordeur en oprit naar de garage om via de tuin naar mijn tuin keuken te gaan om het daar te pakken en weer terug, dusssss. Maar als je dit lees dan mogen we weer op ons sokken op de vloer en wordt het weer wat makkelijker. Waarom vertel ik dit? Niet dat je denkt oh arme Lin, nee omdat wij vrouwen gewoon veel te lang doorgaan en dat ook ik er gewoon soms nog wel eens een keer in trap of erin schiet😂😂 dat dus, niet meer en niet minder, maar juist een reminder om na te denken en hardhandig te mogen/moeten voelen dat wat je/ ik aan het doen bent vanbinnen niet echt goed voelt ook al vertel jij je hoofd wat anders, kan je het nog volgen??  

Neem jezelf niet zo serieus, verzacht met humor   Nou dat heb ik geweten, ik liep zo krom als een hoepel en eerst kwam mijn lieve dochter die haar lach niet in kon houden omdat ik al kreunend en steunend van mijn buitenkeuken naar de tafel wilde lopen, Aernout zei nog liefde vol voorzichtig want mama heeft pijn in haar rug, maar ik zag het gebeuren spontaan proestte ze het uit en zei goh mam je lijkt wel op quasi modo die met die bochel, nou daar stond ik met mijn bochel uh goed gedrag, ik moest zo hard lachen maar dat deed ook weer zeer, dat ik beide maar deed, lachen en huilen tegelijk. Toen kwam mijn zoon naar beneden en zei heel theatraal dat ik zijn hulp nodig had omdat ze me aan het uitlachen waren en dat ze quasi modo noemde, och Germ memske zei hij om vervolgens niet meer bij te komen. Dus vette pret en dat maakte het voor mij wel weer wat lichter, want ondanks dat we kamperen in eigen huis hebben we gelukkig de humor niet ingepakt. 

Welke signalen had ik dan kapotgeslagen?

• Hoofdpijn
• Pijn in mijn schouders
• Spanning in mijn lijf, dus schouders nek en rug
• Af en toe hartkloppingen
• Druk ervaren maar er niets mee doen
• Moeheid

Welke kunnen er nog meer zijn

• Opgeblazen buik
• Slechter slapen in of doorslapen
• Huidproblemen
• Kort(er) lontje
• Emotioneler
• Ergens pijn ervaren in je lijf of hoofd
• Darmklachten
• Pijn in je maagstreek
• Druk op je oren
• Hoger ademhalen
• Rugpijn
• Duizelig
• Misselijk
• Meer roken, eten of drinken (alcohol)
• Meer zweten
• Boosheid/irritatie

  Dus voordat je lichaam zegt stoooooppppp gebeuren er al heel veel dingen en de kunst is om deze eerder te herkennen voordat je ergere lichamelijke of geestelijke klachten gaat krijgen. Dus beter leren luisteren naar je lichaam, maar omdat te kunnen doen is er wel een momentje van rust nodig om even te voelen en ervaren wat je lichaam en dus jij nodig hebben, want dan pas kan je er wat mee doen, als jij jezelf de kans geeft om even te zitten en te voelen om er vervolgens actie op te ondernemen. Normaal als ik zulke drukke tijden heb ga ik heerlijk in bad liggen, maar ja daar heeft de loodgieter een gat in gebrand, dus dat ging niet, of ik ga heerlijk een boek lezen, of wandelen, of mediteer ik of doe ik een poging met zalige relax muziek, effe met vriendinnen kletsen, sporten, dusssss voor mij werd al snel duidelijk dat ik het anders moest doen ook al is het even druk en chaotisch. Zo meteen ga ik heerlijk met onze Joep naar het bos, en dan ga ik straks de kamer van Romy schilderen want maandag komen ze de vloer leggen boven en dan gaan we vanavond een leuke film kijken met ons vieren of een film kijken, wetende dat het eind in zicht is, want volgende week is het klaar en kunnen we weer inrichten en 11-12 feb komt de keuken en dan kunnen we heerlijk zennen en genieten en weer mega relaxen. Is dit herkenbaar voor je? Wat kan je hiermee en wat ga je ermee doen? Wil je me dat laten weten?   Voor nu wens ik je een heerlijk weekend toe, geniet ervan, lach, knuffel en heb veel lol en heb lief. Dat ga ik ook doen want as maandag 1 feb is mijn zoon jarig en ondanks alle dingen die niet kunnen of mogen gaan we er een feestje van maken, want 11 is natuurlijk heel bijzonder.