Loop jij je eigen pad?

Loop jij je eigen pad?  Vanmorgen liep ik heerlijk met onze Joep in de bossen, moet eerlijk zeggen dat ik best wel wat zenuwachtig was en het spannend vond. De meeste weten dat hij een paar maanden geleden zijn kruisbanden heeft afgescheurd, een grote operatie en een heel plaatwerk rijker is sindsdien. Natuurlijk ben ik na een tijd ook weer met hem in het bos geweest, maar steeds op het pad, kleine stukjes en aan de riem, als de dood dat hij zich zou verstappen, maar er komt een moment van loslaten en weer vertrouwen hebben in…. Want onze dierenarts had ons op het hart gedrukt dat hij niet mocht springen en draaien omdat zijn bilspieren nog te dun waren, dus veel gelopen en gedraafd (snel lopen) wat als resultaat had dat zijn billen dik genoeg waren. (Dat ik nog eens blij kon zijn met dikke billen 😂) Dus vandaag was het net als met je kinderen loslaten als ze net kunnen lopen of fietsen en vertrouwen hebben dat het wel goed gaat komen. Het bos geeft me rust en ik kan daar al mijn hersenspinsels op een rijtje schudden, daarnaast is het gewoon heerlijk om met mijn grote liefde Joep daar te lopen. Net of hij het voelde begon hij lekker op zijn gemak, deed zijn riem af en hij keek heel ondeugend, ik dacht nee niet gek doen en gelukkig ging hij als een puppy met zijn kont omhoog uitdagen en liet ik hem zijn pad bepalen. Ik hoor je denken ja duh maar jij bent toch de baas, dat klopt maar zo nu en dan laat ik hem zijn pad bepalen, resultaat ik kom op de meest leuke en mooie plekken en Joep is enorm in zijn element, ik laat echt los, waardoor ik nog meer geniet.  

 Dus loop jij je eigen pad? Of volg je vaak een ander? Je eigen pad lopen is soms best wel lastig (al zeg ik het zelf) zeker met kinderen, man en huisdieren... Maar je eigen pad lopen maakt dat je heel dicht bij jezelf blijft en steeds voelt of dit de juiste weg is die je volgt. Steeds meer leren op jezelf te vertrouwen, soms door de blubber lopen en soms op de mooiste plek staan in de zon en soms verdwalen, ook dat hoort erbij en dit in vertrouwen dat het wel goed komt, want je weet zelf waar je uit wil komen, toch? Je eigen pad bewandelen in je leven, het werk doen wat je leuk vind, de juiste vrienden om je heen hebben, de boeken lezen die je interesseren, je vrije tijd benutten zoals jij het fijn vind, maar ook luisteren naar je lijf om bv op tijd naar bed te gaan, of in bad te gaan liggen als jij daar behoefte aan hebt, het echt voelen wat je nu echt nodig hebt en echt wil, dat is voor mijn gevoel je pad bewandelen. Natuurlijk is dit soms lastiger met een gezin, maar ook daar moet je zorgen voor je eigen weg, want als je altijd alleen maar het pad loopt van je gezin, verdwaal je op je eigen weg, snap je wat ik wil zeggen?

 Ik ben ook een paar jaar geleden verdwaald op mijn eigen pad, want na een niet zo’n heel succesvol huwelijk met een narcist, twee kinderen, was ik mijn eigen pad echt kwijt. Ik stond in dienst van de kids en hen te beschermen en ik moest net als klein duimpje de weg terugvinden, alleen had ik helaas geen steentjes achter gelaten om mezelf en mijn zelfvertrouwen en mijn pad terug te vinden. Door echt vast te lopen, te verdwalen en gewoon keihard op mijn gezicht te gaan, kwam er zo’n dag dat ik dacht nu is het genoeg, nu mag ik mijn pad gaan lopen. De klachten in mijn lijf en mijn hoofd waren te groot, de onrust enorm en toen kwam er een vraag van mijn eigen coach; wie moet je loslaten en afscheid van nemen dat jij je leven gaat leven zoals je wilt en dus kan gaan groeien…. Jeetje ik dacht in eerste instantie mijn jeugd, de angst uit mijn vorig huwelijk, maar door eerst te verdwalen kwam het antwoord, ik mag en moet mijn kinderen loslaten.

 Ho voordat mijn mailbox ontploft, ik bedoel niet aan hun lot overlaten of wat dan ook, ik mag ze meer loslaten, want ondanks de rocky start zijn het twee mega sterke, superslimme en hele verantwoordelijke kinderen, met geweldige humor, ze staan lekker in het leven en zitten goed in hun vel. Dus ik hoef er niet meer 24/7 meteen te zijn, ik mag ook mijn ding doen, ik mag ook mijn pad weer gaan lopen, het pad waar ik gelukkig van word, mijn bedrijf verder uitbouwen, daar meer tijd aan besteden, want met de kids komt het echt wel goed. Gelukkig heb ik een hele lieve man, die er is als ik mijn pad wil lopen en ik het dus niet meer in mijn upje moet doen. Ik ben een oermoeder en mijn kids zijn mijn alles, maar ik ben ook vrouw en ondernemer, heb verlangen om te groeien, om te floreren, te ontwikkelen, zo’n grote motivatie om vrouwen te helpen hun eigen pad te bewandelen en zichzelf niet te vergeten ook hun eigen reis te maken. Het grootste cadeau dat ik mijn prachtige dochter kan geven is dat ik EN een superleuke moeder kan zijn EN mijn dromen en doelen kan waarmaken, want weet je door mijn droom te volgen ziet zij wat er mogelijk is en wordt zij blij omdat ik blij ben met wat ik doe, haar droom is om bij mij in het bedrijf te komen werken hoe gaaf zou dat zijn? Mijn geweldige zoon vindt het soms een beetje lastig als ik er niet ben, maar als ik dan s’ avonds in bed bij hem ga liggen om nog wat te babbelen en hij vraagt memske hoe was je dag en ik vertel hoe heerlijk het was, dan kan hij net zo blij zijn als ik, legt zijn armen om mijn nek en zegt dat ben zo trots op je, zalige momenten. Ik voel oprecht dat ik een nog leukere, gezelligere en meer relaxte moeder ben, als ik ook mijn ding kan doen, ik voel me zoveel fijner als ik van waarde kan zijn voor mijn coach klanten.   

Wat is jouw pad?  Soms is het lastig om in alle drukte van het leven je pad te bewandelen, maar blijf voelen wat je nodig hebt, gelukkig hebben wij vrouwen een sterk gevoel of het klopt of niet. Ik krijg echt lichamelijke klachten als ik niet mijn pad loop, ik ga slecht slapen, krijg een opgeblazen buik, hoofdpijn, kort lontje, onrust, mijn lijf gaat pijn doen, herken je dat? Word je nog blij van je pad?    

 Soms moet je even stil staan om je pad weer te vinden  De meeste mensen vinden stil staan achteruitgaan, ik zie dat anders want zo nu en dan stil staan, even voelen en overdenken, zorgt er juist voor dat je harder vooruit kan gaan. Ik zoek vaak bewust de rust op, alleen wandelen, fietsen, naar buiten staren naar de vogels, dan laat ik mijn gedachte en gevoel de vrije loop en kom ik vaak heel snel weer bij wat belangrijk is voor mezelf wat ik wil en dus ook niet meer wil. Vaak jagen vrouwen te lang door, ze moeten zoveel van zichzelf en gunnen zich ook geen moment rust, want dit regelen, dat zorgen, die helpen, de kids, je huis, je ouders, je vrienden etc., maar om even de tijd te nemen of ze daar nu echt blij van worden nemen ze niet.

 Wat je kan doen:

• Neem even tijd voor jezelf en zorg dat je niet gestoord kan worden, dus of je nu gaat wandelen, fietsen of in bad gaat liggen of op bed, even niemand of geen geluid om je heen. Leg je rechterhand op je hart en je linker op je buik en adem een paar keer door je neus in en je mond uit, voel eens, doet het ergens pijn, ben je onrustig, moet je huilen, ga naar het gevoel toe en vraag jezelf eens waarom je dat gevoel hebt, wat wil het je zeggen.
• Schrijf dingen van je af, vaak komt er al schrijvend een aha moment en gevoel en weet je wat je te doen staat
• Praat over wat je zou willen en waarom en waarom niet meer.

  Doe deze test en weet meteen waar en op welk pad jij staat! Wil je nog meer duidelijkheid waar jij je op je pad begeeft en of je het juiste pad aan het lopen bent, doe dan deze test. De test bevat 16 vragen, die je direct meer duidelijkheid zullen geven, je na laten denken waar je nu staat maar nog belangrijker wat je nu echt zou willen. Mocht de link niet werken (heb de test getest, maar zou het zo jammer vinden als de link toch niet werkt) stuur me dan een MAIL dan zorg ik dat je alsnog de test ontvangt, want ik weet dat het je veel kan brengen.   Wil je me laten weten, heb ik je getriggerd, wat kan je en doe je ermee? Wil je het me laten weten! En met onze Joep is het weer goed gekomen, net als met mijn hart als hij gaat rennen (al blijft het wel een dingetje…) maar door hem het vertrouwen te geven, gaf ik mezelf ook weer het vertrouwen dat het wel goed zou komen en volgde we eigenlijk gewoon beide ons pad. Fijne dag