Heb jij ook hars nodig? Of hou je alles zo bij elkaar?

Wat een burn-out doet thuis en op het werk

Afgelopen week was er een van vele emoties, huilen, lachen, balen, een k gevoel hebben, te kort voelen schieten naar lieve vrienden, verbinden en op de grond zitten om weer te kunnen opstaan en een nieuwe pagina te gaan schrijven, wat had ik graag een pot hars gehad van onze Bart van het handballen, zodat alles een beetje aan elkaar zou blijven plakken, maar helaas.

 

Mijn allerliefste maatje is deze week thuis komen zitten met een burn out en als vrouw van en partner, maatje een verdrietig en machteloos moment, als vitaal leiderschaps trainer natuurlijk zwaar ruk, want ik kon amper iets doen alleen zorgen dat ik er was, het meest ellendige was dat ik alles zag gebeuren, de signalen allang oppikte, maar zijn leidinggevende door ramde als Mohamed Ali in de boksring.

Mijn doel als vitaal leiderschapstrainer is juist te zorgen dat mensen niet gaan uitvallen, dat de mensen van je team vitaal blijven en meer werkgeluk ervaren en groei en dat jij als leidinggevende juist de tools hebt om vitaal te blijven, want alleen dan kan jij goed voor je mensen zorgen en dat jij dus ook niet uitvalt.

Maar deze leidinggevende had helaas nog geen training van mij gekregen want alles wat ik al lang aan zag komen en de signalen langs mijn oren vlogen (niet alleen van mijn vent maar van vele uit zijn team) had hij platgestampt met eisen en vervelende gesprekken, het hele team voelde zich niet gehoord en gezien en al helemaal niet gewaardeerd en op momenten dat het hard nodig was, was hij er niet gewoon onbereikbaar.

Hij heeft ze allemaal het mes op de strot gezet en nog nooit oprecht gevraagd hey hoe is het? Jeetje je hebt een drukke dienst gehad man je bent tot 03:00 nog aan het werk geweest, wat kan ik voor je doen? Nee goh morgen ben je vrij hé kijk je dan even naar je mail en zorg je dat de protocollen klaar zijn?

En weet je ik kan er wel 100 blogs over schrijven maar als leidinggevende ben je verantwoordelijk voor je mensen en natuurlijk voor jezelf, maar jij moet zorgen dat je mensen optimaal kunnen functioneren, dat je ze vitaal houdt, dat ze kunnen groeien, plezier hebben in hun werk en kunnen behouden, dat je meedenkt hoe het welzijn behouden kan blijven en mensen gaan voor winst.

 

Simon Sinek heeft daar een mooie quote over zoals het zou moeten zijn en die ik voel tot in mijn tenen.

Leadership is neither a rank nor a tittle. It is a choice. The choice to provide care and protection for those for whom we are responsible.

Simon Sinek

Leiderschap is noch een rang, noch een titel. Het is een keuze. De keuze om zorg en bescherming te bieden aan degenen voor wie wij verantwoordelijk zijn.

 

 

Maar helaas dit is dan de zorg waar mensen zorgen voor mensen………. En daar is het zwaar gesteld, met zorgen voor je mensen (helaas ervaringsdeskundige bijna 25 jaar ic en eerste hulp verpleegkundige geweest)en juist dan heb je helemaal te kijken wat heeft een team nodig, hoe zorg je dat mensen zich verbonden blijven voelen, je een samen gevoel creëert, luistert en hoort en kijkt en voelt hoe hou ik alles bij elkaar zonder die pot hars en niet als een bulldozer overal doorheen ramt want er moet bezuinigd worden, ja helaas het enige wat hier bezuinigd zou moeten worden is op deze manager dat zou een top oplossing zijn, want mijn vent is helaas niet de eerste en zal niet de laatste zijn.

En dit is nergens boos bedoeld omdat het heel dichtbij komt, nee dit is dagelijkse kost en de mensen die met een van zulke leidinggevende te maken hebben, zijn gewoon bot weg de zak, er worden zoveel goede mensen weggejaagd omdat de leidinggevende het gewoon niet kan, wil of niet de juiste tools heeft om echt vitaal leiding te geven en maken dus goede hardwerkende mensen het leven zuur omdat ze niet de capaciteiten hebben om vitaal te kijken, te luisteren en te voelen, leidinggeven leer je niet in de schoolbanken je hebt het of niet.

Wat doe jij als je het ziet gebeuren dat het teveel is voor jezelf of iemand om je heen?

Pak jij dan door? Spreek je iemand aan met de vraag hey zullen we even een bakkie doen gaat het? Goh jeetje wat heb je veel op je bureau liggen kan ik iets van je overnemen? Tuurlijk zag ik het al een hele tijd aan komen, plichtsgetrouw als hij is, alles voor zijn patiënten en hun families, zijn mensen wilde hij beschermen, ondersteunen zodat ze wel die opleiding mochten doen, wel die cursus, of dat er geluisterd werd waarom ze zo niet met het team om moesten gaan, tot de bestuurder toe die hem gelijk geeft maar helemaal niks veranderd.

Steeds ging ik het gesprek aan, luisterde, liet hem zijn ding doen met soms nee nu niet, nu gaat die laptop dicht en doe je niks, kom we gaan even wandelen, handvatten, maar helaas is het zijn proces en zijn leerschool en dat vind ik zwaar want juist bij mensen die zoveel hart voor de zaak hebben is vitaal leiderschap nodig, juist deze kernkwaliteiten inzetten en begrenzen, niet uitbuiten.

 

Wat doe jezelf als het teveel is?

Geef je het aan, doe je een stap terug, hoe zorg je dat je vitaal blijft?

 

Juist met vitaal leiderschap zorg je dat jezelf als leidinggevende vitaal blijft, met werkplezier en groei en ondersteun jij je mensen hetzelfde te doen, geef je ze ruimte om te mogen groeien kijk je samen wat nodig is voor het welzijn van je mensen en jezelf, maar dat begint bij de leidinggevende die er voor zorgt zelf vitaal te zijn, want als je lekker in je vel zit is het vele malen eenvoudiger om je mensen te leiden op de manier dat je mensen lol hebben in wat ze doen, je samen kan groeien, met elkaar praat en niet over elkaar, je beschermt ze dat ze niet over de grens heen gaan, het is de sleutel voor een tof team dat vitaal werkt en samen groeit.

 

Aanstaande vrijdag geef ik een masterclass hoe jij de leiding kan nemen over je vitaliteit en gaan we een APK doen, zodat je direct handvaten hebt hoe je fysiek, mentaal, sociaal, emotioneel en proactief vitaal kan worden en blijven.

Hier kan je informatie vinden en je plek reserveren.