Laat jij los of blijf je hangen?

  Daar hing ik dan, op 10 meter hoogte, bungelend als een aap aan een touw, met de angst in mijn ogen en met heel mijn lijf probeerde ik me halsstarrig vast te houden aan een plank en een touw, potverdorie gonsde het in mijn hoofd waarom doe je dan ook zoiets stoms, daar hang je dan als een volslagen mafkees…… mijn kinderen waren al klaar met het parcours en keken naar boven de zorgen in hun ogen en niemand die mij kon helpen, KAK wat nu? Mijn man nog aan de andere kant, zorgelijk kijkend daar kwam de man van het klimbos kijken, dit parcours was het aller moeilijkste, ja dat weet ik nu wel want ik hing niet voor niks daar te bungelen 😉. 

Net van tevoren had ik hem gevraagd hoe ik in hemelsnaam aan de andere kant moest komen, ik als kabouter de touwen verder uit elkaar dan mijn armen konden rijken, ja zei hij je pakt een touw vast en schuifelt naar het andere touw, het angstzweet gutste van mijn hoofd, nondeknetter wat was ik bang. De mensen die mij kennen weten dat ik daar niet snel aan toegeef en zeg luier aan en gaan, maar die luier zat al vol van de andere 3 parcoursen, maar toch ging ik het aan en bij de laatste plank wilde ik me richting het plateau gaan hijsen, maar de laatste stap werd me fataal en BAM daar ging ik.

 Mijn ego was te groot om in de veiligheidskabel te vallen dus met mijn laatste restje kracht hield ik me vast en trok ik mezelf mega geschrokken op de plank. Ik die meestal vind dat ik alles zelf moet doen en oplossen vocht tegen mijn tranen, mijn armen deden zo pijn, ik kon niet meer, ik stop ermee dacht ik, maar ik wilde niet afgaan, mijn kinderen staan beneden te kijken, wat voor voorbeeld geef ik dan, dat nooit, BAM daar kwam Linda powerhouse weer terug. Gaat het vraagt de man van het klimbos, gelukkig overwint mijn humor het en ik zeg nou ik heb betere momenten gehad, ik zeg wat nu? Hij zegt je moet met al je kracht terug op de lat en dan jezelf op het plateau werpen, anders gaat het niet, maar het zal niet makkelijk gaan en het is zwaar. 

Vloekend naar mezelf dat ik niet meer kan, gaat er van alles door mijn hoofd, oude pijn van dingen die mijn ouders mij toewenste, hoe slecht en dom ik wel niet was en niks kon en dat ik nog te stom was om voor de duivel te dansen kwamen boven, ik kijk naar mijn zoon en dochter en voel zoveel liefde. Achter mijn liefste man staat een jong mens te grijnzen en weer gaat er van alles door mijn hoofd, wat zullen ze wel niet denken, dat ouwe vel moet nog zo nodig, of door haar moeten we wachten dat domme mens, dus alles komt voorbij. Ik maak me echt van alles wijs, herken je dat? Als het ergste hijgmoment voorbij is en het shaken van de angst wat weggaat geeft me juist die grijns zoveel kracht en met een ongelofelijke oerkracht en daarbij behorende kreet trek ik me op die plank, ik dacht nondeju gij gaat niet lachen en daarmee versla ik de enorme duivel van vroeger BAM al trillend sta ik op het plateau, de opluchting is enorm, niet alleen bij mij maar ook bij mijn man ( die nog dit onderdeel moet doen) en de kinderen die al beneden staan te juichen, joehoe memske. 

Mijn zoon weet precies wat hij op zulke momenten moet doen en dat is even niks zeggen, maar als ik naar hem lach roept hij keihard LIKE A BOSS, goed gedaan memske, mijn hart voelt warm en de duivels vliegen weg net als ik met de zip line 40 meter joehoe, intens blij denk ik dat ik klaar ben. Helaas is er voor mijn gevoel nog een mega lang en hoog net waar ik dus nogmaals als een aap een wand van netten moet bedwingen. Maar al de kracht in mijn armen ben ik kwijt, ik ben op en weer komen die duiveltjes mij alles vertellen, die rotzakken komen altijd op het verkeerde moment dus ook nu en net als ik wil gaan huilen, zegt mijn allerliefste man, je moeder heeft het moeilijk tegen mijn zoon en hoppa onder het net gaat hij staan en zegt de magische woorden; mama jij zegt altijd dat als ik iets wil, dat ik alles kan dus memske jij kan dit zeker, op dat moment vindt ik mezelf terug op alle vlakken en ik denk niemand maar dan ook niemand gaat mij vertellen dat ik iets niet kan en zeker niet die spoken van vroeger, dus ik hijs me omhoog, maak het net af en als ik weer veilig op de grond sta, komen mijn zoon en dochter mij knuffelen. Verschrikt roept mijn zoon oh memske je armen en dan voel ik pas hoeveel pijn ze doen, ik kijk en zie dat mijn bovenarm echt blauw is. Maar ik heb het klimbos bedwongen net als mijn gedachtes, heerlijk.   Je zal misschien denken ja leuk zo’n verhaal maar wat kan ik ermee? Ik hoop erg veel want ik merk als ik vrouwen aan het coachen ben dat zowat iedereen van deze duiveltjes heeft, van die ellendige monsters die je weg houden bij wat jij wil of kan, van die pratende etters die je van alles doen geloven, maar eigenlijk niet waar zijn…. 

Heb jij ook van die duiveltjes? Die rotzakken die je overvallen op een moment dat je denkt het gaat heerlijk, je hoort een muziek, je ruikt iets, een stem die lijkt op, een situatie die je ergens aan herinnert, een opmerking van een vervelend persoon, een blik, opeens is er dat gevoel, je voelt de onrust, je keel klemt zich wat dicht, je krijgt het warm achter je oren, hartkloppingen of de tranen springen je in je ogen, BAM daar sta je dan, is het nu nooit klaar. Tijdens de opleiding tot integraal leefstijl en vitaliteitscoach gingen wij ook door de mangel en gebeurde er echt een hele hoop, ik heb vaak gedacht ik was dit toch kwijt, potverdorie houdt het dan nooit op dat k verleden, ik wil ervan af want het dient me niet meer, het houdt me alleen weg van het mooie leuke gave leven wat ik wil leven samen met mijn lief en de kids, dus ben ik er vol ingegaan om het los te kunnen laten. Ik weet helaas uit eigen ervaring dat je genoeg last moet hebben van deze duiveltjes om ze echt te kunnen loslaten. 

Een mens is net een ui, laagje voor laagje pel je als het ware de stukken eraf waar je aan toe bent om ze ook echt los te kunnen laten. Zodat je er dan ook geen last meer van hebt en als er iets gebeurt dat je dan even een steek voelt, maar ook meteen het oergevoel van jouw kracht en eigenwaarde en dan denkt ik hoor wat je zegt duiveltje maar ik geloof je niet meer dus vlieg maar mooi weg. Als je zo’n moment hebt dat er zo’n duivel land op je schouder, vraag jezelf dat dit af en schrijf het desnoods een tijdje op, dat helpt je om bewust te worden van je gevoel en gedachtes EN om het te gaan loslaten. Want waarom dingen vasthouden die niet goed voor je zijn en je alleen maar onzeker maken of je een rot gevoel geven? Loslaten is ook het maken van een keuze, wil je nog dat je er last van hebt of niet?   Is het makkelijk? Nee kan het JA, zet er een streep onder. Je moet het zien als dat je tegen de strijk opziet, de berg wordt steeds groter en je denk bah die rot strijk, hoefde ik dat maar nooit meer te doen, totdat je het gevoel krijgt of de noodzaak dat je geen schone kleren meer hebt en je eraan moet beginnen. Het begin is lastig maar als je een muziekje opzet ben je sneller klaar dan verwacht EN je je voelt je super goed erna want die berg is weg.

 Tips:

• Voel je emotie, ben je bang, boos, blij, bedroefd, welk gevoel krijg je en ga na waarom je dit voelt en op welke momenten. Een makkelijke tool is om dit op te schrijven dan krijg je eenvoudig inzichtelijk wat wanneer en hoe je wat voelt en kan je nagaan waarom je dit gevoel hebt en misschien ook bij wie en ga na waarom je deze emotie voelt.
• Voel het gevoel, erken je gevoel en stop het niet weg, met facebooken, eten, alcohol of boosheid of wat dan ook. Maar ga na bij jezelf, waarom voel ik dit? Waarom geeft deze situatie of deze persoon mij dit gevoel, klopt dit wat deze man of vrouw zegt, zo ja kijk wat je ermee wil en kan doen, zo nee, laat het los.
• Laat je gevoelens niet met je aan de haal gaan, check bij jezelf of het echt waar is wat jij jezelf probeert te verkopen, want vaak bak je er zelf een heel verhaal omheen, maar als je echt naar de feiten gaat kijken, kan je vaak 80% al wegstrepen.
• Zet een film op waar je heerlijk bij kan huilen, ga in de auto heel hard meezingen, boks in de lucht of tegen een boksbal als je die hebt.
• Als een persoon je een heel vervelend gevoel geeft, ga bij jezelf na klopt dit, zo nee spreek deze persoon erop aan, goh jij zegt dit nu wel maar ik kan me hier niet in herkennen of niet in vinden en ik vind het erg vervelend dat je dit zegt, want daarmee geef je mij een rot gevoel.
• Sommige mensen vinden het heerlijk om je een rot gevoel te geven en lekker te sarren, dat zal je altijd blijven houden, of die het laatste woord willen houden en nog even willen zeiken, ook hier check het bij jezelf en denk zoals mijn oma het mij leerde, kus mijn kont, lach vriendelijk en loop weg, like a boss.

Ik wens je toe dat je kan loslaten wat niet meer van jou is en je niet meer dient want dan sta jij sterk en voor jezelf! Hulp nodig? Wil je sparren? Ik heb per maand ruimte voor 10 mensen die ik een gratis regie gesprek geef, in dit gesprek geef ik je minstens 3 gouden tips waar jij weer mee verder kan. Wil je hier gebruik van maken, stuur me dan een mail naar: gratis@jevitalezaak.nl En heb je door mijn blog wat kunnen loslaten? Wil je dat met me delen? Lieve groet, Linda