VALLEN EN OOK WEER OPSTAAN☺ na een pittige rode peper Afgelopen weken waren pittig en dan niet de variant sambal bij, maar gewoon een pittige rode peper, zo een waar je de tranen van in je ogen krijgt. Op allerlei gebieden moesten de bordjes omhoog blijven, ( mezelf en anderen) maar dat was best lastig en helaas zijn er wel een paar gesneuveld en das niet fijn, slikken, huilen, boos, gewoon het hele pakketje kwam even op visite, maar het geeft wel weer ruimte voor nieuwe……mooiere leukere dingen en dan kunnen de bordjes de kast in. Soms moet je gewoon even gaan zitten en het maar lekker laten gebeuren, want als je stil(ler) gaat staan of zitten, dan kan je pas echt goed voelen. Voelen wat je nodig hebt op dat moment of juist niet.
Zo kwam ik tijdens de opleiding wat dingen tegen, dingen waarvan ik dacht goh daar was ik toch al klaar mee…. want die dingen uit mijn jeugd waren toch al “opgelost” helaas, of ik kwam tijdens een oefening achter dingen die me nog steeds pijn deden, maar ook dingen waar ik mezelf steeds mee om mijn oren was blijven slaan, hoe had ik toch zo stom kunnen zijn…… misschien bekend voor je of ook niet, ik merk dat de meeste vrouwen in mijn praktijk behoorlijk streng voor zich zelf kunnen zijn en ook vaak dingen onder het tapijt vegen.
Maar helaas ook het tapijt kan maar even bol staan, voordat je erover gaat struikelen. Nou dat vegen wilde ik dus niet meer en op het moment dat ik dacht kak dit vind ik toch echt eng, moest ik aan mijn lieve business coach Veronique Prins denken, die dan liefdevol zegt, is het eng, okay luier aan en gaan met die banaan, ik heb zelf altijd het gevoel DO or DIE, en dan even later denken # and I didn’t die, want als je steeds dingen ( gevoelens) ervaringen niet aangaat, leer je er niks van, je erkent jezelf niet en het gevoel wat je ervaart, daarnaast blijf je er last van houden, met alle gevolgen van dien. Je lijf gaat dan allerlei signalen afgeven, zoals rugpijn, hoofdpijn, pijnlijke spieren, slechter slapen, buikklachten etc., signalen dat er iets niet lekker loopt of lekker gaat.
Signalen om je de kans te geven er iets mee te doen. Wat ik geleerd heb is mezelf de vraag te stellen, kan ik het oplossen? Ja, los het dan op. Kan ik het oplossen? Nee, laat het dan los. Want al die kwelgeesten op je schouders zorgen er alleen maar voor dat jij je nog slechter gaat voelen, zoals ik al zei ik ben even in mijn grot gekropen, gehuild, mezelf lief gehad want tja wat kan ik als vrouw van 47 nog veranderen aan het gedrag van ouders uit mijn jeugd, vele aha momenten met een liefdevolle coach die hetzelfde had gehad in haar jeugd en daarna een ander gevoel ervoor terug gezet, ik was een onwetend kind op zoek naar liefde.
Dat klinkt nu als een 1-2-3 tje, maar het heeft me heel duidelijk gemaakt hoe belangrijk hechting is in je kinderjaren, met name het eerste jaar, maar eigenlijk je hele leven, wat gebrek aan liefde van je ouders kan veroorzaken en de fouten die je erdoor gaat maken, de loyaliteit die je als kind hebt toch echt eens ophoud, maar vooral wat het doet met je zijn, je wezen en je innerlijke kind, zonder te zweven, als je als kind gekwetst bent in je jonge jaren dat de schade aan je volwassen ik groot kan zijn. Maar zonder het nu zwaar te maken als een blok beton, kan je ook weer deze schade helen voor jezelf, zodat je weer verder kan en weer los van dat gevoel kan zijn. Want bij een emotie plak je een gevoel op en omgekeerd, dat gebeurt, dus kan je het ook weer los maken van elkaar, je ervaart een emotie ( dit duurt hooguit een minuut) en jij bepaalt of je er dat gevoel aan vast gaat plakken of dat je bij jezelf denkt okay, bv ik ben nu boos om deze reden, help ik mezelf door boos te blijven…. Nee want je dag en je humeur wordt er niet beter van, dus of reageer op wat het met je doet, waarom het je zo raakt en erken dat dat gevoel er ook mag zijn, en laat het los. Helen zodat jezelf verder kan in liefde met jezelf, door gewoon te zien en te erkennen wat er was en wat er niet was, en gedrag van anderen kan je niet veranderen, je kan alleen veranderen hoe jij ermee omgaat en de ellende bij een ander te laten, laat de vuilnis bij diegene waar het hoort.
Mijn eigen kinderen werken natuurlijk ook helend, want door hun liefde, humor, streken, etc voel je ook weer jezelf als kind en door bv lekker gek met ze te doen, te dansen, spelletjes, dingen te ondernemen, ben je in liefde naar hun maar ook naar jezelf toe. Of met lieve vrienden sparren, lachen, gewoon gek doen, het luchtiger maken voor jezelf, dat geeft ruimte, dingen van je af schrijven, praten, boksen, dansen net wat je nodig hebt om weer thuis bij jezelf te komen, jezelf op nr 1 te zetten. Jouw leven gaat door met diegene die je zo lief zijn, blijf kijken naar hoe je het wel wil, want het is zo makkelijk om te kijken wat je allemaal niet meer wil, denk het om, wat wil je en hoe wil je het wel, je bent het waard. En dan krijg je weer lucht en ruimte en kunnen er bordjes vallen en kunnen er mooie nieuwe dingen ontstaan, de bordjes de kast in en diegene die kapot zijn gevallen, opvegen en weg ermee, ruimte creëren, alleen vast houden wat je helpt en je groter maakt anders loslaten. Probeer maar eens zand van het strand krampachtig vast te houden, dat gaat niet maar als je je hand ontspannen hebt en er een kommetje van maakt lukt het wel. Kijk of je het alleen kan oplossen, ga het niet een plekje geven want dan zet je het voor mijn gevoel vast, maar accepteer dat dingen zo gelopen of geweest zijn, laat het daarna los of draag het in liefde met je mee en alle lessen die je ervan geleerd hebt. Of nog beter zoek een coach, iemand die je erbij kan ondersteunen, die je een liefdevolle spiegel voor houd, je sneller de stappen kan laten zien dan jezelf dat kan, scheelt een hoop tijd van zelf aanmodderen, laten we eerlijk zijn daar is het leven toch te mooi voor☺ Sommige dingen gebeuren er in je leven, dingen waar je helaas niets aan kan veranderen, ieder mens maakt vervelende dingen mee en van vele ligt de oorzaak in bv ziekte bij mensen waar je van houd, een ongeval, externe gebeurtenissen die je van slag brengen en je laten wankelen niets is menselijker, meeleven en zorgen is dan prima, maar mee lijden of mede lijden helpt dan helaas niet, zo nu en dan even zitten en lief voor jezelf en de ander zijn natuurlijk wel, want de ander heeft er ook niks aan als jij ook omvalt. Soms ga je overleven, voor mij werkt het dan om het uit elkaar te halen Over Leven Dus voor mij gaat het over het leven, leef je mooiste leven en ben lief voor jezelf, af en toe even zitten, soms lekker even huilen, want dat lucht zo fijn op, even stil zijn en weer thuis bij jezelf komen, dan komt er weer ruimte om verder te gaan, met rust en de meest prachtige plannen, het leven is te mooi om het niet voluit te leven. Laat gerust je reactie achter, kan je er iets mee? Of wil je sparren? Dat kan welkom@hetvitalehuis.nl
