Afgelopen week zag ik een filmpje van Prince ea waarvan ik direct dacht ohhhh dat is een mooie metafoor om duidelijk te maken wat we onszelf vaak wijs maken en aan doen. Het filmpje ging over Houdini, de grootste goochelaar van zijn tijd, hij had een gevangenis uitgedaagd met de woorden, ‘Ik ben binnen een uur ontsnapt uit jullie cel’ en zo zat hij even later opgesloten in een cel. Hij had stiekem een vijl in zijn riem verstopt en ging direct aan de slag om de spijlen door te vijlen…. Want hij moest natuurlijk laten zien dat hij de beste was en het kon waarmaken wat hij had geroepen. Maar na 3 uur hard werken en vele onzekerheden, verwensingen, aan zijn eigen adres, viel hij boos en erg gefrustreerd om tegen de tralies van de deur…. Die vervolgens ‘gewoon’ openging en hem vol verbazing liet kijken dat hij zich had laten opsluiten in zijn hoofd, want de bewaker had alleen de deur dicht gedaan en niet op slot gedaan. Filmpje zie je hier
Herken je dit? Voel jij je ook soms gevangen? Gevangen in je eigen hoofd, de belemmeringen die je jezelf oplegt, omdat je denkt dat je het niet kan, of omdat iemand anders dat ooit tegen je heeft gezegd, gevangen in je pijn, je emoties, je onzekerheid? Zo’n koor dat van alles roept; Dat kan jij niet, wie ben jij wel omdat te kunnen doen of zeggen, wat zullen ze wel niet zeggen als, je bent voor een dubbeltje geboren je zal nooit een kwartje worden, hou toch je mond want wat heb jij nu toch te zeggen, dat afvallen lukt je nooit, zie je wel, stop toch dat lukt je toch nooit, ze zullen wel gelijk hebben, je mag niet boos worden, wie denk je wel dat je bent, dat kan jij niet aan, wat een watje ben je toch, je bent een slechte moeder als je dat niet doet…. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Vaak zitten er allemaal van die kleine duiveltjes op je schouder, die je gedachtes beïnvloeden en daarmee je (zelf) vertrouwen. Vaak ben je er niet bewust van, maar dan krijg je een gevoel van onrust of zegt tegen jezelf dat doe ik morgen wel, of dat zeg ik morgen wel… maar morgen gebeurt het ook niet, want je hebt jezelf een belemmerende overtuiging verkocht.
Leven is makkelijker dan je denkt, maar moeilijker als je denkt!
Reptielen brein, wat kan je er mee? Probeer maar eens onder druk een spelletje, of (achteraf) een doodsimpel raadsel of wat voor uitdaging op te lossen. Onder stress, of onzekerheid maakt je brein kortsluiting en laat je niet meer helder nadenken, want deze is geprogrammeerd om te vluchten of te vechten. Het vluchten is dat je niet meer kan zien wat er echt is en wat er echt gebeurt, het vechten is dat je tegen jezelf in gevecht bent want je verteld jezelf van alles, je haalt je van alles in je hoofd, want het zal wel zus of zo zijn, dit zijn je belemmerende overtuigingen waarom je iets niet zou kunnen.
Trap jij ook in deze valkuil? Als ik voor mezelf spreek had ik vroeger van die Houdini momenten, (en soms nog wel eens) bij ons thuis zeggen de kinderen NOOP (spreek je uit als NOEP) want soms ben ik zo hard bezig met regelen, zorgen, sjouwen dat ik het in mijn hoofd zo enorm moeilijk maak, druk heb om gewoon op afstand er rustig naar te kijken. Het voelt dan ook dat ik gevangen zit in mijn hoofd, mijn gedachte, mijn belemmerende overtuigingen, mijn urker mannenkoor zoals mijn coach het noemt. Van alles haal ik dan in mijn hoofd, denk ik en meen ik dat het vast zo is zoals ik in mijn gevangenis heb bedacht, ik denk dan dat het zo wel zal zijn……, want…. Helemaal gek kon ik me daardoor laten maken, net zolang totdat ik me enorm ellendig en onzeker voelde.
Wat verkoop jij nog allemaal aan jezelf? Je gedachte en je brein zijn zo super machtig en krachtig en ze laten je vaak dingen denken die je zo kunnen beïnvloeden. Soms best eng vind ik zelf, want heb jij weleens gehad, dat iemand die je aardig vindt wat zegt, wat je aan een vervelende situatie herinnerd die niks met deze persoon te maken heeft, of dat je iemand moet bellen om wat vervelends te zeggen of iets te annuleren, wat zeg je dan tegen jezelf? Welke gedachtes gaan er door je heen, krijg je uitstel gedrag, hartkloppingingen, boosheid, onzekerheid dat je stilvalt, wat gebeurt er met je? Waarschijnlijk een echt mind f#ck dus. Met een van mijn beste vriendinnen was ik dus bijna geen vriendin mee geweest, door mijn eigen gedoe, gedachtes en overtuigingen….
Toen we elkaar een jaar of 7 geleden leerde kennen was ze voor mijn gevoel, stug en afstandelijk en ik had daar de gedachte opgeplakt dat ze mij niet leuk vond, dus ik deed ook niet mijn best om maar gewoon lekker mee te kletsen, in plaats daarvan, deed ik me ook anders voor dan wie ik echt ben, gezellige prater en sociaal. OOOOOOOOPPPPPPPSSSSSS, wat ontzettend stom. Deze vriendin komt uit Friesland en ik had daar ook weer een stempel opgeplakt, dat het wel iets fries zou zijn, om het voor mezelf weer goed te praten, tot we haar spraken op een andere plek waar zij ook niet zo op haar gemak was. Ze zocht toenadering en we hebben de rest van de dag zitten kletsen, ik zei tegen haar want toen durfde ik, (wat een oen was ik) dat ik dacht dat ze me niet aardig vond en zij had hetzelfde, bleek dat ze toen ik haar voor het eerst ontmoette dat ze slecht geslapen had door een ontstoken kies, hoe maf kan het gaan, nu moeten we er vaak om lachen, want wat kan je jezelf een hoop wijsmaken.
In je hoofd heb je vaak vele overtuigingen, gedachtes die je willen beschermen om je pijn te doen, het reptielen brein. Gedachte zijn maar gedachte, niet meer en niet minder, het wordt pas belemmerend als jij er een overtuiging of gevoel aan gaat plakken. Als je het verhaal (het drama weglaat) zie je wat er echt is.
Wat je weet kan je veranderen! Als je weet dat je brein met je speelt, kan je er dus ook mee leren spelen en dus kun je baas zijn over je gedachte en nog meer hoe je met die gedachtes omgaat. Vaak is het zo dat voordat die gedachte door je hoofd flitst, je eerst een gevoel krijgt… koude rilling, hartkloppingen, klamme handen, onrustig gevoel, uitstellen, goedpraten, je laat je regelen door angst voor iets. Wat ik mezelf heb geleerd is dat ik eerst het gevoel erken, voel wat er gebeurt en of dat gevoel van mij is, dus ja ik hoor je, maar ik ga het toch doen want…. Ik ben niet mijn gedachte, Ik kies ervoor een gedachte te hebben die me vooruithelpt. Ik wil het graag, of ik heb dit beloofd aan mezelf of ik moet het gewoon doen voor mezelf, wat dan ook je reden is. Doe het dan en ga op een later moment eens voelen waar het gevoel vandaan kwam, waarom het gebeurt en waarom het doet met je wat het doet. Maar EVEN en niet uren, dagen en weken, okay ik had die gedachte, ik laat het los want het hoort niet bij mij. Want het is jammer als je jezelf steeds iets wijs blijft maken wat vroeger speelde……
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteiten van je gedachten….
Dus laat jezelf vrij uit je eigen gemaakte en bedachte gevangenis, laat los wat niet meer bij je hoort. Als je stopt met het geloven van je gedachtes, dan lost het drama meteen op, net als ijs onder de zon. Wil je me laten weten of je een aha moment had, of hoe jij met je negatieve gedachtes omgaat! PS: Wil je hulp om geen gevangene meer te zijn van je gedachte? En zelf weer de regie te hebben over je leven? Ik kijk graag met je mee tijdens een GRATIS pak weer de regie coach gesprek. Vraag je gesprek aan via: vraag@hetvitalehuis.nl PPS: Wil je het meteen actiever aanpakken? Dan is misschien de onlinetraining iets voor je. In 22 dagen rust in je hoofd en actie in je lijf, met een super invulbaar werkboek, video’s en opdrachten volledig in je eigen tempo te maken en te doen. Als je de actie code 50voor50 invult krijg je € 50 korting en ontvang je de training voor maar € 27 euro. Alle info vind je hier: https://www.hetvitalehuis.nl/online-programma/
